Wat is osteopathie?

Osteopathie is een vorm van manuele therapie die zich richt op het herstellen van de balans en functionaliteit van het lichaam. De osteopatische benadering gaat uit van de gedachte dat alles in het menselijk lichaam beweeglijk is en moet blijven, van grote lichaamsdelen tot zeer specifieke structuren zoals organen en het zenuwstelsel. De osteopaat bekijkt de totale gezondheid en behandelt klachten op een holistische manier. Door het handmatig behandelen van gewrichten, fascia, spieren en andere bindweefselstructuren, kan osteopathie helpen bij een breed scala aan gezondheidsproblemen.  

De aanpak stimuleert het natuurlijke vermogen van het lichaam om te genezen. Elk mens beschikt over een natuurlijke kracht die gericht is op het behouden van een gezond lichaam, zelfverdediging en aanpassing, waardoor het overwinnen van ziekte mogelijk wordt. Het menselijk lichaam, opgebouwd uit cellen en weefsels, vereist voortdurend een toelevering van voeding en zuurstof, evenals de afvoer van afvalstoffen via een transportsysteem, de vloeistofstroom. Wanneer weefsels hun beweeglijkheid verliezen, neemt de vloeistofstroom af, waardoor weefsels verzadigd raken met afvalstoffen en verzuren. Dit bemoeilijkt tevens de aanvoer van zuurstof en voedingsstoffen. De osteopaat stimuleert het herstel van de vloeistofstroom door de beweeglijkheid van weefsels te verbeteren, waardoor het zelfgenezend vermogen van het lichaam weer wordt geactiveerd. 

Het is belangrijk op te merken dat osteopathie effectief is zolang de oorspronkelijke structuur nog niet ernstig beschadigt is. Bij letsel, infectie of gevorderde pathologie zal een osteopaat doorverwijzen naar een (huis) arts. 

Osteopathie is geen alternatieve geneeswijze, maar eerder een aanvulling op de reguliere geneeskunde. Onze benadering is gebaseerd op anatomie, neurologie en fysiologie. Wij geloven dat behandelingen effectiever zijn wanneer het hele lichaam wordt betrokken, in plaats van alleen de plek waar de pijn zich manifesteert. 

Ontstaan osteopathie

Andrew Taylor Still (1828-1917) is de grondlegger van de osteopathie. Hij was een Amerikaanse arts en chirurg die teleurgesteld was in de beperkte effectiviteit van de medische behandelingen in zijn tijd. In reactie daarop ontwikkelde hij een holistische benadering van geneeskunde die zich richtte op het herstellen van de natuurlijke balans en functie van het lichaam. 

Still was een voorstander van het idee dat het lichaam een zelfherstellend vermogen heeft en dat de structuur van het lichaam nauw verbonden is met zijn functie. Voorbeelden van het zelfherstellend vermogen zijn wondgenezing, het immuunsysteem en alle andere factoren die er normaal gesproken voor zorgen dat een lichaam gezond blijft. Hij geloofde dat verstoringen in de structuur van het lichaam kunnen leiden tot gezondheidsproblemen en zocht naar manieren om deze verstoringen te corrigeren. 

In 1892 richtte Still de American School of Osteopathy op in Kirksville, Missouri. Dit was de eerste osteopathische school ter wereld. Hij ontwikkelde een systeem van manuele technieken om de natuurlijke balans en functie van het lichaam te herstellen. 

Still's visie en benadering van geneeskunde hebben geleid tot de ontwikkeling van de moderne osteopathie, die wereldwijd wordt beoefend en erkend als een complementaire vorm van gezondheidszorg (College Sutherland, 2018; Wikipedia contributors, 2023; SHSMO, 2023).